Nieuws
Hoezo essentiële oliën? Paula Begoun, auteur van 'The beauty bible', is in haar eentje een soort Amerikaanse keuringsdienst van waren voor de cosmetica-industrie. Bron: De Volkskrant (25-03-2006)

Aan een potje crème heb je meestal bijna niks, zegt Paula Begoun. Dat ligt niet aan de inhoud. Integendeel: 'Crèmes worden steeds beter. Wat producten tegenwoordig kunnen doen voor de huid, is wonderbaarlijk. Het zijn de potjes die het probleem zijn. Juist de goede ingrediënten die de laatste tijd worden gebruikt, houden niet van lucht. Elke keer dat je een potje opendoet, komt er lucht in. Als je je vinger erin steekt, komen er nog eens bacteriën bij. Dat is geen geheim; de hele industrie weet het. Maar een tube of pompflesje ziet er er veel minder chic uit dan een potje, dus zit bijna alles in potjes.'

Paula Begoun (52) is, zoals ze het zelf noemt, cosmetics cop. De goed in de make-up zittende en dankzij Botox bijna rimpelloze Amerikaanse is even in Nederland voor een workshop. Sinds 25 jaar bekritiseert de voormalige visagist en televisiejournalist zo'n beetje elk product dat in de Verenigde Staten en Canada te koop is. Ze is de auteur van The Beauty Bible, een vuistdik, nuchter 'how to' boek met product-informatie en tips voor het verhelpen van huidproblemen en het aanbrengen van make-up.

In de zesde editie, die bijna 1400 pagina's telt, worden meer dan 35 duizend producten besproken. Ze bestiert een website en een nieuwsbrief. Regelmatig is ze te gast bij Oprah Winfrey, en ze heeft al 2,5 miljoen boeken verkocht.

Begoun kan lovend zijn, maar net zo vaak levert ze ongezouten commentaar. Over de klassieke Dramatically Different Moisturizing Lotion, de klassieke moisturizer van Clinique, schrijft ze: 'Het enige wat dramatically is aan dit product, is hoe verouderd de formule is.' Crème de la Mer, de peperdure crème met een cultstatus, vindt ze 'een heel gewone crème die eigenlijk niks bijzonders of unieks bevat'. De laatste hype, StriVectin, een anti-striaemiddel dat een van de best verkopende gezichtscrèmes is geworden, noemt ze 'op zichzelf een aardig product'.

'Er zitten peptiden in, en er zijn aanwijzingen dat die iets doen. Helaas hebben ze er ook pepermunt in gestopt. Dat prikt op je huid, waardoor je het idee hebt dat de crème onmiddellijk werkt. Maar pepermunt is slecht voor de huid.'

De make-upspullen die ze bespreekt, worden door Begoun en haar medewerkers uitgeprobeerd. 'Dan springen we met z'n allen het zwembad in met waterproof mascara op.' Voor de verzorgende producten hanteert ze een andere methode. Om te beginnen, vraagt ze de onderzoeken op die de producent zelf heeft opgevraagd ('Die krijg ik bijna nooit'), en ze bestudeert wetenschappelijk onderzoek naar de ingrediënten. 'Alleen al over de werking van anti-oxidanten op de huid zijn meer dan vijftig medische tijdschriften volgeschreven.'

Op persberichten gaat ze nooit af. 'Bij de onderzoeken die daarin worden aangehaald, moeten vrouwen meestal zelf het resultaat beoordelen. Dat is nooit objectief. Natúúrlijk heeft een crème een enorm effect, als je een huid eerst helemaal schoonmaakt met alcohol en dus uitdroogt.'

De grootste misverstanden 'Dat duur beter is, maken de adverteerders ons wijs. Het duurste product dat ik ken, werd vorig jaar gelanceerd: The Essence van La Mer - 2100 dollar voor 42 gram. Een goede moisturizer hoeft echt niet meer te kosten dan 20, 30 dollar. Wat ook zo'n onzin is: "essentiële oliën".

'Vrouwen willen producten die lekker ruiken. Sinds een tijdje is algemeen bekend dat parfums niet goed zijn voor je huid. Ooit een geparfumeerde bodylotion op een pas geschoren been gesmeerd . En als het irriteert, is het slecht. Sindsdien heeft de industrie zich op de essentiële oliën gestort, die zouden zo gezond zijn.

'Maar lavendel, de meest gebruikte, is bijvoorbeeld fototoxisch. In aanraking met licht maakt het huidcellen kapot. En wat is dat eigenlijk voor onzinbegrip, essentiële oliën Bestaan er dan ook niet-essentiële oliën'

Over ftalaten maakt ze zich opmerkelijk genoeg in het geheel niet druk. Terwijl Greenpeace actie onderneemt tegen het gebruik van deze ook in cosmetica veel voorkomende weekmakers, omdat ze de hormoonhuishouding in de war zouden sturen en mogelijk zelfs kankerverwekkend zouden zijn. 'De meest giftige ingrediënten zijn nu wel van de markt gehaald', oordeelt Begoun, die ftalaten niet eens heeft opgenomen in de uitgebreide lijst met verboden ingrediënten.

'Als je zeep of zelfs water analyseert, is het ook giftig. Waar ik me eerder zorgen om zou maken, is haarverf. Met name in de donkere kleuren zitten stoffen die in principe behoorlijk problematisch zijn. Maar niemand die daar iets aan doet. En ik moet toegeven: ik doe er zelf ook mijn voordeel mee.'

Dat bijvoorbeeld ftalaten haar niet storen, zou dat misschien iets te maken kunnen hebben met het feit dat ze in dat opzicht niet helemaal belangeloos is

Ze heeft immers een eigen cosmeticalijn: Paula's Choice. En hoewel ze die geen boze of blije gezichtjes toebedeelt, zoals ze bij alle andere merken wel doet, worden ze in het boek omschreven als 'effectief' en 'goed'. 'Ik ben wildly objective', wuift Begoun alle mogelijke twijfel weg. 'Ken jij iemand anders die spullen van de concurrent aanbeveelt'

Paula's keuze

Een goede moisturizer bestaat volgens Begoun uit drie elementen: anti-oxidanten (bijvoorbeeld vitamine E), 'stoffen die cellen vertellen dat ze zich beter moeten gedragen' (bijvoorbeeld peptiden en retinol) en stoffen die in de de huid zelf voorkomen (bijvoorbeeld glycerine of cholesterol). Voorbeelden van volgens Begoun goede producten: Regenerist Serum van Olaz (goedkoop) en Future Perfect Anti-Wrinkle Radiance Lotion van Estée Lauder (duur). Allebei te verkrijgen in pompflesje. Nog een tip: ga nooit de deur uit zonder zonnebrand met een factor van minstens 15.

Door: Milou van Rossum